06:45 uur
Oef, vanmorgen ben ik met mijn goede voornemen begonnen. Februari is een prima maand daarvoor. Iedere andere Nederlander is twee weken geleden alweer gestopt, dus niemand heeft in de gaten dat ik voor de 98ekeer begin. Ik sjok naar de hometrainer en start met mijn oefeningen. Ondertussen maak ik een plan voor vandaag. Straks naar de kringloopwinkel om te werken.
08:05 uur
Een gezond ontbijt dan maar, we zijn tenslotte goed bezig. Archhh… de sapcentrifuge pruttelt en spettert, maar sinaasappelsap zie ik niet. Net het enige aan een gezond ontbijt waar ik blij van word. Straks maar even kijken of er eentje in de winkel ligt, want deze is echt aan zijn eind.
09:10 uur
Aangekomen op de Textielweg, kijk ik tevreden rond. De winkel krijgt nog een poetsbeurtje, maar dan kunnen de klanten binnenkomen. Oh ja, die sapcentrifuge… Later maar, eerst lekker werken.
11:20 uur
Zie ik daar nou een klant lopen met ‘MIJN’ sapcentrifuge? Nee he? Ik voel alle goede voornemens wegsijpelen. Mismoedig loop ik naar het magazijn. Misschien is er nog een tweede sapcentrifuge binnengebracht? Mijn collega kijkt me niet-begrijpend aan en schudt zijn hoofd. Iedere ervaren kringloper weet het toch? Als je een kringloopschat ziet, laat hem dan niet los, want anders ben je te laat. Ja, leuk advies, maar daar heb ik nu natuurlijk niks meer aan.
12:44 uur
Ik loop nog een laatste rondje voordat mijn werkochtend erop zit. Zie ik daar nou zo’n handige bonbon-mal? Die heb ik altijd al eens willen uitproberen. Enthousiast ga ik op zoek naar een boekje met bonbon-recepten. Verhip, die ligt er ook nog. Vast ingebracht door een klant die goede voornemens had. Oeps… goede voornemens… ach wat… een lekkere bonbon daar wordt je niet slanker van, maar vast wel veel gelukkiger. Februari is tenslotte een totaal geaccepteerde maand om te zeggen tegen je buurvrouw dat je goede voornemens helaas niet zijn gelukt. Vlak voor de zomervakantie beginnen we gewoon opnieuw. Dan is er ook vast weer een nieuwe sapcentrifuge binnen.